„Chcę jeszcze żyć…” – dramatyczny apel nauczycielki z Zawiercia. Liczy się każda pomoc!

Kiedy słyszymy słowo „nowotwór”, świat na chwilę się zatrzymuje. Ale kiedy słyszymy „ostatnia szansa” – pojawia się już tylko cisza i strach. Tak wygląda codzienność pani Doroty Apczyńskiej, mieszkanki naszego regionu, nauczycielki matematyki, która przez lata uczyła dzieci nie tylko wzorów i liczb, ale przede wszystkim wytrwałości. Dziś to ona sama walczy – o każdy dzień życia. Dramatyczny apel nauczycielki z Zawiercia. 

Błędna diagnoza odebrała jej czas. Teraz liczy się każda godzina – apel nauczycielki z Zawiercia. 

W 2021 roku lekarze wykryli w jej miednicy zmianę. Przeszła operację, a wynik badania histopatologicznego brzmiał uspokajająco – wszystko w normie. Odetchnęła. Żyła dalej, wróciła do pracy, cieszyła się rodziną i codziennością.

Jednak bóle nie mijały. Słyszała, że to „po operacji”, że trzeba czasu. Czas… właśnie on okazał się najokrutniejszy.

W marcu 2024 przyszła najgorsza wiadomość. Nowotwór. Złośliwy mięsak podścieliskowy miednicy o najwyższym stopniu złośliwości. A co najboleśniejsze – okazało się, że już w 2021 roku w jej organizmie rozwijał się rak, tylko diagnoza była błędna. Te lata mogły zmienić wszystko…

Leczenie w Polsce się skończyło. Teraz jedyną szansą są kliniki za granicą

Pani Dorota przeszła chemioterapię, która omal nie odebrała jej życia. Doprowadziła do neutropenii IV stopnia – jednego z najgroźniejszych powikłań. Przeszła również radioterapię, jednak rezonans pokazał brutalną prawdę: guz nacieka na naczynia, operacja w Polsce jest zbyt ryzykowna.

Lekarze powiedzieli jasno: dostępne możliwości leczenia w kraju zostały wyczerpane.

Ale to nie jest kobieta, która się poddaje.
Dziś walczy dalej – wysłała dokumenty do klinik w Niemczech i Anglii, gdzie stosuje się innowacyjne terapie. To jej ostatnia szansa.

Cena? Niewyobrażalna. Miliony złotych.
A ona – po rezygnacji z pracy z powodu choroby – nie ma środków, by pokryć te koszty.

„Ja po prostu chcę żyć…”

„Cieszę się każdym dniem. Każdym oddechem. Wierzę, że jeszcze mogę wygrać. Ale sama nie dam rady. Proszę Was – pomóżcie mi wrócić do życia.”

Pani Dorota prosi nie tylko o wpłaty.
Prosi o udostępnianie, o dobrą myśl, o wsparcie.

Jej głos to nie tylko apel chorej kobiety.
To krzyk matki, córki, przyjaciółki, nauczycielki – kogoś, kto wciąż ma w sobie ogromną wolę życia.

Jak możemy pomóc?

• wpłacić choćby symboliczną kwotę

• udostępnić zbiórkę dalej – znajomym, rodzinie, w mediach społecznościowych

• wysłać słowo wsparcia – ono naprawdę daje siłę

➡️ Link do zbiórki: siepomaga.pl

Dziś to ona potrzebuje wsparcia.
Jutro to może być ktoś bliski nam.

Nie pozwólmy, by czas, który już raz został jej zabrany, tym razem odebrał życie.
Razem możemy dać jej szansę, która tak naprawdę powinna była być jej od początku.

Pomóżmy.
Bo czasem uratować komuś życie można klikając udostępnij.